Kimi Ga Iru Kara~

I feel alive!

Yes, I am!

Konti nalang susuko na ko..

Pero buti at sinubukan ko parin..

So ano nga bang nangyari?

Ngayon nalang ako ulit ngumiti ng ganito

At daig ko pa pakiramdam ng nanalo sa lotto

O sabihin na natin na ganito siguro ang pakiramdam ng manalo sa lotto?

January 17, 2014 Friday



Nakatambay ulit ako kila Meg after shift..

Morning shift na kami parehas..

Kwentuhan and foodtrip..

Dapat today, Saturday balak namin pumunta kila Jc..

Actually kahapon (January 17)

Gusto ko sanang pumunta dun kahit na di ko alam kung makikita ko ba sya..

Balak ko na nga syang kidnapin..

Pero hindi naman literal na kidnap..

Dadalhin namin sasakyan ni Ace

Punta ng Ugong

Pag nakita namin sya, kakausapin sya ni Meg

Papapuntahin sa sasakyan

Pero di nya alam na andun ako

Tapos ipapasok namin sya sa sasakyan sabay alis

Magpapakalayo kami para kausapin nya ko

Pero syempre hindi nangyari yun

At takot din naman ako na gawin yun

Lalo syang maiirita sakin pag ginawa ko yun

Anyway may maganda namang nangyari last night...

Nagpunta si Carl kila Meg, sino si Carl? Wala isang jerk lang..

Anyway, before dumating si Carl

Sinasabihan na ko ni Meg na mag load at tawagan si Jc.. Pero nagtxt nalang ako sa kanya.. Sabi ko, isang buwan na.. Galit parin ba sya? Pero walang reply..



Try lang naman daw



Baka sakaling kausapin na nya ko..

Pero ayoko dahil nga sa alam ko na marinig palang nya pangalan ko sigurado ibababa na nya agad yung phone..

Pero nagawa ko parin..
Grabeng kaba ko..
Yung tibok ng puso ko naririnig ko na..
Nanlalamig na mga kamay ko..
Hindi ko alam kung sasagutin nya phone
At lalong di ko alam kung anong mangyayari sa tawag ko..
Nakakapit pa ko sa braso ni Meg..

Parang di pa ko nakahinga ng sagutin nya phone..
Parang nakalimutan ko bigla yung purpose ng tawag ko..
Nablangko ako bigla
Pero buti nakapagsalita ako..

After a long while narinig ko rin boses nya.. Boses ni Jc..

Mga nakailang hello din sya.. Hello din sagot ko.. Parang kunwari static yung phone kahit naririnig ko naman sya ng malinaw..

Nung nag hello ako at nag hello sya sinabi ko agad to:

"uy pwede bang wag mo naman akong bababaan ng phone.. alam ko naman na di ka bastos.."

Tapos may moment of silence pa..

Akala ko binabaan na naman nya ko..
Pero hindi naman.. Nasense ko naman na mukhang makikinig sya sa sasabihin ko..

Sinabi ko na agad..

"Sorry..."

Ok na daw yun..
Sabi ko pa, promise?

Ok na daw.. Ok na daw..

Tinanong ko pa, "Galit ka parin ba?"

Ok na daw..

Ramdam ko naman na mukhang napilitan sya pero mas gusto ko ng manggaling sa kanya mismo na ok na nga.. Syempre sinabi na nya na ok na kaya sana ok na nga..

Tapos binati ko sya ng advance happy birthday..

Nag thank you sya at sinabi kong youre welcome..

And with that said, nag paalam narin ako..

Nang binaba ko yung phone grabeng tuwa ko at ang saya saya ko napakatagal kong hindi ngumiti ng ganito kaya napakasaya ko.. Pakiramdam ko nabawi lahat ng lungkot ko simula ng mangyari yung ginawa ko.. Kinoconsider ko to as third chance.. Nagamit ko na yung second chance ko dati na makilala sya.. Ngayon third chance na.. Ayoko ng pakawalan kaya di ko na sya masyadong kukulitin.. At least kahit papano may pag asa na ulit akong magkaroon ng communication sa kanya.. Maraming salamat.. Konti nalang susuko na talaga ako.. Pero hindi mo talaga masasabi kung kelan matatapos lahat ng lungkot.. Napakasaya ko talaga.. Hindi ko maexplain.. Pero masayang masaya ako.. Sana makita ko na din sya.. Sana makalimutan na nya lahat yun.. At sana pag nagtxt ako kausapin nya pa din ako.. Sana nga.. Thank you! Thank you!

Im waiting for the day that I will find my way to you...

Late post..

May ginawa na naman kasi akong kabaliwan...

Nung January 4, 2014 Saturday...

Hindi ko na din alam kung bat ba baliw na baliw ako ng sobra para lang makausap sya..

Eh ayaw nga nya kong kausapin

Ni marinig pa nga lang pangalan ko ayaw na nya...

Tangina lang di ba?

Putangina lang talaga...

Hindi ko na alam anong mararamdaman ko sa sarili ko

Malulungkot ba ko

Magagalit

Maiirita

Maaawa...

Gusto ko na din palitan ng background music tong blog na to

Punyeta. 

So ano nga bang ginawa ko nung January 4?

Ano pa ba?

Nagpunta ng putang inang Pasig, sa Ugong. San pa ba?

Nagbakasakali na makita sya at makausap...

Nakakapagod palang maghanap ng taong ayaw magpakita

Ang dami ko ng napagtanungan pero walang nakakakilala sa kanya...

At ang laki ng Ugong, pota.

Galing pa ko ng office nun dahil night shift pa ko nun

Dumerecho agad sa kanya pahinga lang ng konte kila Meg

Kasama ko si Meg na naghanap

Tinawagan pa namin

Pero ayaw makipagusap

Nakausap naman sya ni Meg pero nung marinig nya na gusto ko syang makausap

Binaba na nya agad yung phone

Alam ko binabastos na nya kami pero sige pa din ako

Punyeta.

Gusto ko lang makipag-ayos sa kanya pero ayaw nya

Naiyak na din ako dahil sa sama ng loob ko...

Although yung mga nakausap ko sinabi na baka sa Purok 1 o 3 sya nakatira

Hindi narin kami tumuloy dahil hapon na din at pagod na din kami...

Ngayong week na to sabi sakin ni Meg tawagan ko daw at puntahan namin

Pero mukhang suko na talaga ko...

Last txt ko kay Jc

Maawa naman sya, pero hindi parin nakaramdam

Parang ang manhid nyang tao

Ano ba naman pakelam nya sakin?

Hindi naman nya ko kaano ano...

Pero sana kahit maging nice man lang sya bilang tao at kausapin ako

Hirap na din ako pero hindi parin ako sumusuko

Ayokong sumuko

Ayokong isipin nya na hindi ako seryoso na makipag-ayos sa kanya

Sinabi ko din kay Jc nasuko na ko

Ngayon plano ko syang bigyan ng cake kasi Birthday na nya sa January 21...

Gusto ko sana yung may ganja pa...

Kasi sabi ni Meg jologs daw pag yung normal na cake

Pero kung may ganja baka sakaling kainin nya

Kung yung normal baka isampal pa nya sa mukha ko

O baka ipakain nya sa aso...

Hindi naman malabong mangyari yun kasi ayaw na ayaw nya sakin...

Nasasaktan akong isipin na dahil sa isang pagkakamali ko na pwede namang intindihin

Na pwede naman sanang palampasin

Naging ganito lahat...

Ayaw nya kong kausapin hanggang ngayon...

Mag iisang buwan na...

Tantanan ko na daw

Pero parang di ko kaya hanggat di ko sya nakakausap...

Hanggat di nya sinasabi sa pagmumukha ko na tumigil na ko...

Bakit nga ba hindi nalang nya sabihin na ayaw nyang makipag-ayos?

Mahirap bang itype yun?

Pag tinawagan ko sya binababa nya

Bat di nalang nya sabihin over the phone?

Mababawasan ba sya pag ginawa nya yun?

Kaninang umaga nanaginip ako...

Tinawagan ko na daw sya...

At sinabi ko agad na wag nyang ibaba telepono at alam kong hindi naman sya bastos...

Pero hanggang sa panaginip hindi ko sya makausap...

Nung isang araw napanaginipan ko din sya...

Sa may Gateway Cubao

Nakita ko ulit sya

Normal lang...

Pinakita pa nya yung ibang tattoo nya

Pero alam ko isa lang tattoo nya sa binti

Tapos magkaholiding hands pa daw kami na naglalakad...

Masaya na ko kausapin nya lang ako

Malaman ko lang kung ayaw nya bang makipag-ayos...

Pero mas ok sana kung maging friends parin kami...

Last friday night 

Nag message ako sa facebook nya kahit alam ko na mukhang di na nya ginagamit yun

Kahit na alam kong sa others messages lang mapupunta yun

At least malalaman ko kung nabasa na nya gusto kong sabihin...

Abutin man ng next year at least nalaman ko...

Sana this week makita ko na sya...

At sana kausapin na nya ko...